Na zakończenie obrad V Zjazdu głos zabrał nowy Prezes Zarządu Głównego Związku Sybiraków, który po  podziękowaniu delegatom za okazane zaufanie powiedział m.in.: Zarząd Główny zobowiązuje się, ze dołoży starań, działając w ramach Statutu Związku i obowiązujących przepisów prawnych, aby interesy społeczności sybirackiej były godnie reprezentowane wszędzie tam gdzie trzeba, a także, aby nasze potrzeby były w pełni zaspokajane.

     W sprawie świadczeń socjalnych będziemy czynić stanowcze, zdecydowane i uporczywe interwencje aby odnieść pełny sukces. Nie wytrzymuje to słów krytyki, że nasi Sybiracy-kombatanci, którzy doznali tyle krzywd, mają utracone zdrowie, a muszą odchodzić z niczym od okienka w aptece, gdy usłyszą ile dany lek kosztuje. Będziemy w tej sprawie czynić zdecydowane starania.

     Na równi z priorytetem uprawnień socjalnych chcemy potraktować problem odszkodowań. Będziemy ponawiać interwencje u ministra spraw zagranicznych, deptać progi wszędzie tam, gdzie trzeba.

    Wielkim zadaniem dla nas Sybiraków jest zintensyfikowanie współpracy z młodzieżą szkolną, a przede wszystkim ze Związkiem Harcerstwa Polskiego. Mówiłem we wcześniejszym wystąpieniu, ze mamy opracowane porozumienie z Kwaterą Główną ZHP, które w niedługim czasie zostanie uroczyście podpisane. Wszystkie Komendy, Chorągwie i Hufce otrzymają to porozumienie, więc proszę nawiązywać kontakty tam gdzie one jeszcze nie zostały nawiązane. Już nierzadko zdarza się, że na uroczystościach nie uczestniczą nasze poczty sztandarowe, bo Sybiracy nie dają rady, nie ma kto nosić tych sztandarów. Załatwmy zatem to, by harcerze nam w tym zadaniu pomogli, a przez to uzyskamy ich obecność na naszych uroczystościach, a także szerzenie w szeregach harcerzy wiedzy o naszym sybirackim losie. (...)

     Wśród nas jest wiele osób starych, schorowanych, znajdujących się w szczególnie kryzysowym położeniu, w stanie ubóstwa. Zróbmy dla nich to, co jest w naszych możliwościach w zakresie pomocy i z naszych kas i przez współpracę z organizacjami samorządowymi. Nie pozwólmy, by samotność i ubóstwo materialne prowadziło ich do beznadziei,  takiej jak była naszym udziałem na zesłaniu. Niech wiara, ta, która pozwoliła nam przetrwać i powrócić do kraju pozwoli i teraz tym ludziom przetrwać i poczuć, ze ktoś o nich pamięta i im pomaga.

     Życzę Warn, Szanowni Delegaci dużo zdrowia, wiele szczęścia w życiu osobistym, wiele miłości w Waszych rodzinach, życzę szczęśliwego powrotu do Waszych domów. Ponieważ jesteśmy przed Świętami .